ترانه ای برایم بنویس
که قافیه هایش هر کدام یک خمیازه کش بیایند.
و میان برنامه هایش
یک آغوش

کلماتش رازی که زیر گوشت زمزمه کنم .
انگشتانم آرام ضرب بگیرند ...روی پوستت
روی آن دلی که درد می گیرد
کنار نافت

آرام باشد و نیمه کاره فید اوت شود در سیاهی موهایت .