انگار نبايد چيزي رو دودستي بچسبي يا محکم تلقي کني.
چون بيشتر افتادنش مي ياد.
اون وخ تو هم هي بايد بيشتر بگيريش.
انگار که دنيامون از جنس سر خوردن باشه.
چي فک کرديد !
اون قد ول مي شم تا دنيا پا در هوا نگهم داره!
گاهي مي شه به اين تعادل عجيب غريبي که تو کالبد دنيا نفس مي کشه آويزون موند .